Diferenzas entre revisións de «Escarlatina, a cociñeira defunta»
| Liña 36: | Liña 36: | ||
=== Ligazóns externas === | === Ligazóns externas === | ||
| + | |||
| + | http://www.criaturas.gal/critica-de-escarlatina-a-cocineira-defunta-de-ledicia-costas-en-edicions-xerais/ Sobre ''Escarlatina, a cociñeira defunta'' | ||
==Notas== | ==Notas== | ||
{{listaref}} | {{listaref}} | ||
Revisión como estaba o 28 de setembro de 2017 ás 10:04
Como Román Casas quería ser un auténtico chef, pediulle aos seus pais un curso de cociña para o seu décimo aniversario, que coincide co Día de Defuntos, a festa dos mortos. E nese día tan especial recibiu un megasusto, un agasallo moi singular, un cadaleito acompañado dun sobre negro onde viñan as instrucións para activar a Escarlatina, unha cociñeira falecida no século XIX que nunca se separa de Lady Horreur, un arrepiante arañón con acento francés. A bordo do mortobús, os tres novos amigos e mais o gato Dodoto viaxarán ao Inframundo, onde os defuntos viven baixo as ordes de Amanito, o tirano que goberna no Alén coa axuda dos funguiños: os seus terroríficos esbirros. Unha ducia de moi gorentosas e larpeiras receitas, as máis sabedeiras do mundo dos vivos e dos mortos, dan paso a cada un dos bocados desta historia de humor macabro que estimula o apetito do lector e a curiosidade polo mundo da cociña[1].
Índice
Departamento de Lingua Galega
Tratamento previo: Ambientación xeral. Introdución á literatura xuvenil.
Obxectivos: Lectura comprensiva. Lectura literaria.
Avaliación: Debate aberto. Control escrito.
Contidos transversais: .
Outros departamentos
Número de exemplares na Biblioteca
- COSTAS, Ledicia: Escarlatina, a cociñeira defunta. Xerais. Vigo: 2014. -176 p.; 19 cm. (Merlín; ?) ISBN 978-84-9914-739-0 5 exemplares.
Ligazóns
De elaboración propia
Ligazóns externas
http://www.criaturas.gal/critica-de-escarlatina-a-cocineira-defunta-de-ledicia-costas-en-edicions-xerais/ Sobre Escarlatina, a cociñeira defunta
Notas
- ↑ Reseña tirada da ficha do libro en Xerais.gal
