Diferenzas entre revisións de «Escarlatina, a cociñeira defunta»
(Nova páxina: "fnh") |
(creo páxina) |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
| − | + | {{Infobox Obra | |
| + | |titulo = Escarlatina, a cociñeira defunta. | ||
| + | |foto = escarlatinaacociñeiradefunta | ||
| + | |curso = 1º de ESO | ||
| + | |caracter = obrigatorio | ||
| + | |materia = Lingua galega e literatura | ||
| + | |departamento = Lingua galega | ||
| + | |temporalizacion = 1ª avaliación | ||
| + | }} | ||
| + | |||
| + | ''Como Román Casas quería ser un auténtico chef, pediulle aos seus pais un curso de cociña para o seu décimo aniversario, que coincide co Día de Defuntos, a festa dos mortos. E nese día tan especial recibiu un megasusto, un agasallo moi singular, un cadaleito acompañado dun sobre negro onde viñan as instrucións para activar a Escarlatina, unha cociñeira falecida no século XIX que nunca se separa de Lady Horreur, un arrepiante arañón con acento francés. A bordo do mortobús, os tres novos amigos e mais o gato Dodoto viaxarán ao Inframundo, onde os defuntos viven baixo as ordes de Amanito, o tirano que goberna no Alén coa axuda dos funguiños: os seus terroríficos esbirros. Unha ducia de moi gorentosas e larpeiras receitas, as máis sabedeiras do mundo dos vivos e dos mortos, dan paso a cada un dos bocados desta historia de humor macabro que estimula o apetito do lector e a curiosidade polo mundo da cociña<ref>Reseña tirada da ficha do libro en Xerais.gal</ref>.'' | ||
| + | |||
| + | |||
| + | == Departamento de Lingua Galega == | ||
| + | |||
| + | *'''Tratamento previo''': | ||
| + | |||
| + | *'''Obxectivos''': | ||
| + | |||
| + | *'''Avaliación''': | ||
| + | |||
| + | *'''Contidos curriculares''': | ||
| + | |||
| + | *'''Contidos transversais''': | ||
| + | |||
| + | == Outros departamentos == | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | == Número de exemplares na Biblioteca == | ||
| + | |||
| + | |||
| + | == Ligazóns == | ||
| + | === De elaboración propia === | ||
| + | |||
| + | === Ligazóns externas === | ||
| + | ==Notas== | ||
| + | {{listaref}} | ||
Revisión como estaba o 27 de setembro de 2017 ás 19:23
Como Román Casas quería ser un auténtico chef, pediulle aos seus pais un curso de cociña para o seu décimo aniversario, que coincide co Día de Defuntos, a festa dos mortos. E nese día tan especial recibiu un megasusto, un agasallo moi singular, un cadaleito acompañado dun sobre negro onde viñan as instrucións para activar a Escarlatina, unha cociñeira falecida no século XIX que nunca se separa de Lady Horreur, un arrepiante arañón con acento francés. A bordo do mortobús, os tres novos amigos e mais o gato Dodoto viaxarán ao Inframundo, onde os defuntos viven baixo as ordes de Amanito, o tirano que goberna no Alén coa axuda dos funguiños: os seus terroríficos esbirros. Unha ducia de moi gorentosas e larpeiras receitas, as máis sabedeiras do mundo dos vivos e dos mortos, dan paso a cada un dos bocados desta historia de humor macabro que estimula o apetito do lector e a curiosidade polo mundo da cociña[1].
Índice
Departamento de Lingua Galega
- Tratamento previo:
- Obxectivos:
- Avaliación:
- Contidos curriculares:
- Contidos transversais:
Outros departamentos
Número de exemplares na Biblioteca
Ligazóns
De elaboración propia
Ligazóns externas
Notas
- ↑ Reseña tirada da ficha do libro en Xerais.gal
